Dla Rodziców

Programowanie i kodowanie

Korzyści dla dziecka:

Rozwój umysłu

„Nauka pisania programów to gimnastyka dla mózgu. Pozwala wypracować umiejętność efektywnego myślenia o rzeczach niezwiązanych z informatyką.”
–– Bill Gates

Technologiczna kreatywność

Nauka programowania pozwala zrozumieć jak działają urządzenia elektroniczne i uczy wykorzystywać technologie w twórczy sposób. Kreatywność to jedna z umiejętności, którą rozwijamy podczas naszych lekcji i pobytu w szkole.

Praca w grupie

Uczestnicy poprzez programowanie w parach i tworzenie wspólnych projektów uczą się jak wykorzystać wspólny potencjał, dzielić się zadaniami, brać odpowiedzialność za pracę zespołową, jak budzić synergię.

Zawód przyszłości

Programiści są jednymi z najbardziej poszukiwanych osób na rynku pracy. Według statystyk w całej Europie brakuje nawet ok.500 tysięcy programistów. Zdobyta  wiedza

 to inwestycja w przyszłość.

Źródło: http://www.akademiaprogramowania.pl/

Polecam:  https://blog.nofluffjobs.com/5-gier-dla-dzieci-pomagaj%C4%85cych-w-nauce-programowania-9d3c2e631020

__________________________________________

 

Przed szkolnym startem

Nie takie ważne, żeby człowiek dużo wiedział, ale żeby dobrze wiedział, 

nie żeby umiał na pamięć, a żeby rozumiał, nie żeby go wszystko troszkę obchodziło, 

a żeby go coś naprawdę zajmowało.

Janusz Korczak

Drodzy rodzice,

rozpoczęcie przez Wasze dziecko edukacji szkolnej to nowy i czasem trudny dla Was moment. W tym miejscu chcemy Was wspierać i pomagać Wam w zrozumieniu zarówno Waszego pierwszoklasisty, jak i zadań, z jakimi przyjdzie mu się zmierzyć w szkole.

Strefa Rodzica  będzie nieustannie wzbogacana w informacje na temat prawidłowego rozwoju Waszego dziecka oraz trudności, z jakimi możecie się spotkać. Znajdziecie tu podpowiedzi i pomysły na zajęcia ze swoim dzieckiem, a także na zabawy ogólnorozwojowe.

Na początek dobry przepis dla rodzica: poświęć 40 proc. uwagi na przyglądanie się swojemu dziecku, 40 proc. na słuchanie, 15 proc. na pytania, 5 proc. na pouczanie.

O potrzebie zabawy
Dziecko w wieku 6–7 lat nie może być obarczone zbyt dużą liczbą zajęć pozalekcyjnych. Pamiętajcie – zabawa jest jego naturalną potrzebą. Dziecko, gdy ma czas na zabawę, jest szczęśliwe i pogodne.

Strach przed pójściem do szkoły
Każdy człowiek, mały czy duży, przeżywa napięcia i lęki. W przypadku dziecka przed szkolnym „debiutem” można temu zaradzić poprzez zabawy edukacyjne. Pomocny może się okazać „Komin samogłoskowy”: trzymasz swoje dziecko za obie ręce, jesteście nadmuchanym balonem, wypuszczacie powietrze w górę, „do komina”, jako głoskę „a”.

Ćwiczymy analizatory
Jeżeli dziecko ma kłopoty z analizą i syntezą wyrazową, pobaw się z nim w domu lub podczas jazdy samochodem. Wypowiedz na przykład słowo „rak” i poproś, by dziecko wymyśliło wyraz na ostatnią literę w twoim wyrazie.

Rozmowy o trudnych sprawach
Wychowywanie nie jest łatwe. Nam, rodzicom, wydaje się, że powinniśmy wiedzieć, jak pomóc dzieciom poradzić sobie z ich problemami. Czasem, gdy jest smutno i ciężko, z pomocą może przyjść Błękitny Pies, ciepły i włochaty, który powie to, co jest nam potrzebne.
Książka Beaty Majchrzak „Opowieść o Błękitnym Psie, czyli
o rzeczach trudnych dla dzieci” w znakomity sposób pomoże Tobie, rodzicu, i dziecku zrozumieć problem inności, kalectwa, odejścia bliskich, akceptacji siebie w nowej sytuacji.

Stawiaj granice
W każdej dobrze funkcjonującej grupie – klasie, drużynie, zespole – muszą być jasno określone zasady. Aby dziecko czuło się bezpieczne w szkole, musi poznać granice najpierw w swojej rodzinie. Potrzebne mu są konsekwentnie przestrzegane zasady.
Pamiętaj - to Ty jesteś rodzicem, w pewnych kwestiach dziecko nie może decydować.

Zwyczaje rodzinne
Opowiadaj dzieciom historie rodzinne. Niech wiedzą, skąd pochodzą, jakie są dzieje ich przodków. Pielęgnujcie tradycje rodzinne: wiosenne wycieczki w sobotę, wieczorne opowieści do poduchy. 

Obserwacje przyrody
Potrzeba bliskości z przyrodą jest jak najbardziej naturalna. Aby dziecko było szczęśliwe, radosne musi biegać, skakać, poznawać, dotykać, obserwować… To powrót do źródeł, z których można czerpać. Ciekawym pomysłem może być założenie „Dziennika obserwacji przyrodniczych”. Wykorzystajcie lupę, lornetkę, ołówek, a przede wszystkim miejcie oczy i uszy szeroko otwarte.
Pamiętaj - bliski kontakt z przyrodą łągodzi napięcia, lęki i obawy, a więc ruszajcie w plener.

Problem niejadka
Gotujcie razem, niech Twój malec wie, co wkładasz do garnka, gdy gotujesz zupę. Niech pozna potrawy wszystkimi zmysłami. Kolory dań i estetyczmy sposób podania wzmagają apetyt.

Ćwiczenia wspomagające koncentrację
Zabawy poprawiające grafomotorykę: wspólne ugniatanie ciasta dla całej rodziny; taca z piaskiem do rysowania paluszkami; ćwiczenia Dennisona Kapturek myśliciela, Leniwe ósemki, Ruchy naprzemienne…

Kapturek myśliciela.
Wyostrza słuch i poprawia pamięć. Trzeba kilka razy lekko zawinąć i rozwinąć małżowinę uszu, zamykając oczy. Potem słuchamy: czy słyszymy tak samo na oboje uszu? Czy słyszenie na jedno ucho jest wyraźniejsze? Czy niektóre dźwięki są przytłumione? Kapturek myśliciela pomaga w zapamiętywaniu informacji.

Leniwe ósemki
Są idealne do wytrenowania dobrej koordynacji ręka-oko. Na papierze lub tablicy płynnym, nieprzerwanym ruchem trzeba narysować położoną ósemkę. Zaczynamy na środku, najpierw malujemy w stronę przeciwną do ruchu wskazówek zegara, potem zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Pięć lub więcej powtórzeń wykonuje się każdą ręką osobno, a następnie dwoma rękoma naraz. Ćwiczenie rozluźnia mięśnie dłoni, przedramion i ramion. Jeśli dziecko czuje się zestresowane, powinno zakreślić palcami na ławce kilka leniwych ósemek, by uzyskać integrację obydwu półkul.

Ruchy naprzemienne
To na przykład truchtanie w miejscu. Z kolei przez dotknięcie prawym łokciem lewego kolana i następnie lewym łokciem prawego kolana pobudza się duże powierzchnie obu półkul mózgowych. Ruchy naprzemienne wykonywane regularnie powodują, że w ciele modzelowatym tworzy się i pokrywa mieliną więcej sieci nerwowych. Przez to usprawnia się komunikacja między półkulami mózgu, która kształtuje myślenie przyczynowo-skutkowe. Ruchy naprzemienne powinny być wykonywane bardzo powoli.

Wzbogacacze lekcji
Rodzic może być wzbogacaczem lekcji. Wykonujesz ciekawy zawód, powiedz o tym nauczycielowi, opowiedz o tym, co robisz, w klasie. Twoje dziecko będzie dumne.

Teatr domowy
Nie ma lepszej zabawy niż teatr, zwłaszcza w domu. Wystarczy do tego kawałek tkaniny (koc, zasłona), kij, dwa krzesła i już możemy wystawiać sztukę

Poczucie bezpieczeństwa
„Moje dziecko samo nic nie mówi, muszę z niego wyciągać”.
Mniej przepytywań, więcej miłych sytuacji przeżywanych wspólnie. Dzieci mówią, gdy spędzasz z nim czas.

Pamiętajmy – dzieci mogą więcej, niż nam się wydaje.

Źródło: https://zposkroniow.edupage.org/text4/?subpage=9